Συνηθίζω να κάνω μπάνιο με ανοιχτή την πόρτα. Εννοείται όταν είμαι μόνος! Δεν είμαι ΤΟΣΟ περίεργος!
Το κάνω γιατί θέλω να νιώθω σαν να είμαι έξω. Σαν να κάνω μπάνιο… στον κήπο ας πούμε. Και ειδικά στην Ελλάδα, είναι κρίμα να κάνω μπάνιο στα 4 ντουβάρια και να μην απολαμβάνω τη λιακάδα, έστω και πίσω από ένα παράθυρο ή μια μπαλκονόπορτα.
Ίσως αν είχαμε μπανιέρα με τζαμαρία γύρω γύρω να μην ένιωθα αυτήν την ανάγκη.
Αλλά τότε δε θα ήμουν εδώ. Θα απολάμβανα τα εκατομμύριά μου!
Αυτή είναι μια ιδιαιτερότητα που ανέπτυξα τον τελευταίο καιρό και με έκανε να σκεφτώ πόσες φορές έχω πάει κόντρα στους κανόνες και τα πρέπει στη ζωή μου. Μάλιστα όταν αποφάσισα να μοιραστώ αυτήν την παραξενιά μου με τον κόσμο εκεί έξω, έγραψα σαν πρόλογο ότι ήταν η μέρα 17.016 που αρνούμαι να ακολουθήσω τους κοινωνικούς κανόνες.
Πρώτον, ναι, μέχρι τη μέρα που το έγραψα είχα όντως ζήσει 17.015 μέρες. Φυσικά δεν το υπολόγισα μόνος μου.
Τι την έχουμε την τεχνητή νοημοσύνη;
Και δεύτερον το μήνυμά μου έφτασε σε περισσότερα μάτια από ό,τι τα υπόλοιπα μηνύματα. Μάλλον, σκέφτηκα, υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω που θα ήθελαν να σπάσουν κάποια από τα δεσμά τους.
Οπότε αποφάσισα να μιλήσω λίγο παραπάνω για την όλη φιλοσοφία μου απέναντι στα κοινωνικά καθωσπρέπει και, βασικά, και της ίδιας της ζωής.
Γιατί κάπου στα φοιτητικά μου χρόνια κατάλαβα ότι δεν ήμουν φτιαγμένος για μια κανονική ζωή.
Όταν κατάλαβα ότι η «κανονική» ζωή δεν είναι για μένα
Μέχρι να περάσω στο πανεπιστήμιο, η ζωή μου ήταν λίγο-πολύ ίδια με τους περισσότερους.
Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο και μετά υποχρεωτικά εξετάσεις για πανεπιστήμιο. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Μέχρι εκεί ήταν όλα προδιαγεγραμμένα.
Το πρώτο λοξοδρομισμα που θα μπορούσα να έχω, θα ήταν αν δεν περνούσα στο πανεπιστήμιο. Ευτυχώς για μένα πέρασα στο πολυτεχνείο και έτσι, εκείνο που ένιωσα τότε ήταν απλά ότι είχα κερδίσει άλλα 5 χρόνια χωρίς να χρειάζεται να βρω δουλειά και να μάθω να συντηρώ τον εαυτό μου. 🥳
Να ειναι καλά οι γονείς μου, δηλαδή!
Στην ουσία ένιωσα ότι η εφηβεία μου είχε πάρει παράταση ζωης. Ομως στο πολυτεχνειο θα ξεκινούσε το επόμενο τετραπτυχο:
- Πανεπιστήμιο
- Στρατός
- Δουλειά
- Σύνταξη
Και τότε ηταν η πρώτη φορα που κατάλαβα οτι δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτη τη διαδρομή.